In Amsterdam Zuidoost vind je een van de drie locaties van de Amsterdamse Buurtcampus. Dit is een samenwerking tussen de Hogeschool van Amsterdam (HvA) en de Openbare Bibliotheek van Amsterdam (OBA). Projectmanager Rosalie Neuvel vertelt hoe de Buurtcampus Zuidoost een brug slaat tussen onderwijs en de praktijk.
“Het doel van de projecten binnen de Buurtcampus is om studenten zo goed mogelijk binnen hun opleiding kennis te laten maken met de praktijk en het werkveld waar ze terecht kunnen komen, maar ook hun wereld soms wat te vergroten,” vertelt Rosalie. Daarbij richt de Buurtcampus zich op een aantal thema’s, waaronder Kansen voor jeugd en jongeren, Iedereen (digitaal) geletterd en Vitaliteit in de wijk (mentaal) gezond leven. Bij dat laatste thema is Rosalie nauw betrokken. Zij brengt studenten en wijkpartners samen rondom vraagstukken uit de praktijk. Dat doet ze door middel van verschillende programma’s rondom zorg en welzijn. Sommige daarvan zijn vaste programma’s waarbij studenten stage kunnen lopen, zoals een spreekuur in de wijk of individuele begeleiding van een kind. Daarnaast zijn er kleinere projecten die gekoppeld aan een vak of minor ontwikkeld worden.
Een voorbeeld van zo’n lesprogramma is de groep studenten vanuit fysiotherapie die bij Rosalie in de Buurtcampus aan de slag gaan. Zij komen met de hele groep naar de Buurtcampus en starten met een korte les. “Die les is gericht op werken in de wijk en wat dat van je vraagt. En we geven ook thematische lesjes, afhankelijk van de wijk waar de Buurtcampus zit. Bij ons gaat het dan bijvoorbeeld over discriminatie en racisme, of gezondheidsverschillen.” Daarna gaan de studenten ‘uitvliegen’. De vraagstukken waar ze dan mee aan de slag gaan, komen direct uit de praktijk. Hier heeft Rosalie een belangrijke rol: zij haalt bij allerlei partners in de wijk vraagstukken op en vraagt of de partners open staan voor samenwerking met studenten.
Een voorbeeld is een actieve bewoner die voor buurtbewoners sportactiviteiten aanbiedt. “Sinds vorig jaar hebben we haar gekoppeld aan studenten Voeding en Diëtetiek en studenten Fysiotherapie om te kijken van: kunnen deze bewoners op een andere manier worden ondersteund?” vertelt Rosalie. Belangrijk in dit proces is dat zij expertises aan elkaar koppelt. “Zo’n informele wijkpartner heeft een expertise in verbindende buurtbewoners samenbrengen. We willen ook echt meegeven aan studenten hoe belangrijk dat is.”
Sinds ongeveer 3 jaar is er een samenwerking met de OBA, wat betekent dat de Buurtcampus een vaste plek heeft voor haar projecten. Tegelijkertijd dragen de programma’s van de Buurtcampus bij aan de veranderende rol van de bibliotheek. “De bibliotheek werkt vanuit het idee van een community library,” vertelt Rosalie. “Dat betekent meer zijn dan alleen een plek waar je boeken kunt halen, maar juist een plek in de buurt waar bewoners terecht kunnen voor allerlei vragen. En doordat wij daar zitten met studenten en onze programma’s, komen veel nieuwe mensen ook naar de bieb.” Zo organiseert de Buurtcampus alle spreekuren en verschillende jongenprojecten vanuit de bibliotheek. Dat maakt dat de OBA steeds meer een buurtgerichte uitstraling krijgt.
Wat zijn volgens Rosalie de belangrijkste opbrengsten van dit Fieldlab? “Wat ik zelf erg leuk vind zijn de onverwachte leermomenten,” zegt ze en vertelt over de vraag van een wijkpartner voor de Dag van Dementie. “Hij vroeg of er studenten waren die handmassages konden geven. De studenten zeiden meteen van, ja maar het vak handen zit niet in onze opleiding. Nou kom ik zelf vanuit het welzijn en ik dacht van, die handen is het belangrijkste niet. Het gaat om de verbinding die je op zo’n moment maakt.” Uiteindelijk lukte het om vijf studenten te vinden voor het project en stonden buurtbewoners tot ver buiten het Buurthuis in de rij voor een massage. “De studenten vonden het harstikke leuk en heel leerzaam. Het gaat soms ook om iets doen wat buiten je comfortzone ligt. En dat is precies wat een plek als de Buurtcampus faciliteert. Zonder mensen zomaar in het diepte te gooien, moedigen we studenten, maar ook docenten, aan om buiten hun comfortzone te gaan. Het gaat niet altijd om een gekaderde leeruitkomst, maar het is wel altijd leerzaam.”
